Chór kościoła świętego Michała jest ukształtowany w rodzaj poczekalni, jak przedpokój przed bramą niebieską, jako miejsce zmartwychwstania tutaj i teraz. Na ścianach stoi w poniższym rzędzie dwunastu apostołów, nad nimi inni święci. W stiuku sufitu widzimy figury bez skrzydeł, symbole człowieka zbawionego. Co jest zaskakujące w kościele jezuickim, to stalle.
Na łuku, który oddziela chór od nawy kościelnej, znajdują się figury czterech nauczycieli zachodniego Kościoła (święci Augustyn i Hieronim po lewej, święci Ambroży i Grzegorz Wielki po prawej stronie). Po zakończeniu Drugiego Soboru Watykańskiego (1962-65) został umieszczony nowy mieszczący się pod łukiem ołtarz dla Mszy świętej z wiernymi. Zwraca on naszą uwagę na to, że Jezus zaprasza swoich na wspólną wieczerzę, na której sam siebie daje. Relief z brązu obrazuje wskrzeszenie córki Jaira (Mk 5,21par) i wspomina nam, że wiara w Jezusa uzdalnia ludzi do nowego życia.
